Schulz i krytycy

Borysław. W 6 numerze „Świtu” ukazuje się recenzja pod tytułem Wrażenia z wystawy. Wystawa obrazów Schulza, podpisana kryptonimem S. N-owa.

Lwów. W 849 numerze „Chwili” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Wystawa obrazów w Drohobyczu, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Borysław. W 11 numerze „Świtu” ukazuje się artykuł Z wystawy obrazów, autorstwa Michała Friedländera, sygnowany pseudonimem Al. Stewe, poświęcony między innymi twórczości plastycznej Brunona Schulza.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się artykuł malarza Adolfa Bienenstocka zatytułowany Z wystawy wiosennej. Prace graficzne Brunona Schulza.

Wilno. W 8 numerze „Przeglądu Wileńskiego” ukazuje się sygnowany kryptonimem Da. artykuł Wystawa obrazów żydowskich art. malarzy, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się artykuł Artura Lauterbacha pod tytułem Talent w ukryciu. O grafikach Brunona Schulza.

(A) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych We Lwowie, zapowiadająca wernisaż Salonu Wiosennego i wymieniająca wśród prezentowanych artystów Brunona Schulza.

(B) Lwów, Pałac Sztuki. Otwarcie Salonu Wiosennego – wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (TPSP) we Lwowie.

(A) Lwów. W „Gazecie Porannej” ukazuje się recenzja Janiny Kilian-Stanisławskiej zatytułowana Salon Wiosenny 1930, w której pojawia się omówienie twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(B) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się recenzja wystawy zatytułowana Salon Wiosenny. 1, autorstwa Artura Lauterbacha, w której pojawia się omówienie twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(C) Lwów. W dzienniku „Wiek Nowy” ukazuje się recenzja zatytułowana Ze sztuki. Salon Wiosenny. Maj 1930. Wystawa ogólna, sygnowana inicjałami M.K., w której pojawia się wzmianka na temat twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(D) Drohobycz. Po czwartej lekcji uczniowie Państwowego Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły udają się do sali Sokoła na „poranek wokalno-deklamatorsko-humorystyczny”. Być może towarzyszy im Bruno Schulz, a nawet jeśli mają innych opiekunów – nie prowadzi regularnych zajęć.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa anonsująca wystawę twórczości plastycznej Brunona Schulza i Joachima Kahanego w Truskawcu.

(A) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Wystawa prac art. metalopl. J. Kahanego i art. mal. Brunona Szulca w Truskawcu, poświęcona między innymi twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(B) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Drugi numer czasopisma „Cusztajer”, informująca o publikacji prac plastycznych Brunona Schulza.

Sztokholm. W 3 numerze czasopisma „Judisk tidskrift” ukazuje się artykuł Debory Vogel poświęcony twórczości plastycznej Brunona Schulza.

W „Kurierze Porannym” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Nowa grupa literacka, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W „Chwili” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Nowa grupa literacka w Polsce, w której wspomniany jest Bruno Schulz.

Warszawa. W 54 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Zamierzenia wydawnicze, w której wzmiankowane są Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

Warszawa. W 55 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Tydzień bibliograficzny, w której wzmiankowana jest książka Sklepy cynamonowe Brunona Schulza, a także ich reklama prasowa.

Warszawa. W „ABC Literacko-Artystycznym”, dodatku dziennika „ABC”, ukazuje się odpowiedź Zofii Nałkowskiej na ankietę: Jaką najciekawszą książkę przeczytałem w roku 1933?, poświęcona Sklepom cynamonowym Brunona Schulza.

Warszawa. W „Kurierze Warszawskim” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Etiudy płanetnicze, autorstwa Adama Grzymały-Siedleckiego.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa pod tytułem Nowe wydawnictwa, sygnowana kryptonimem sh., w której pojawia się omówienie Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

Lwów. W 3 numerze czasopisma „Sygnały” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, autorstwa Tadeusza Hollendra, sygnowana inicjałami t.h.

Warszawa. W 4 numerze czasopisma „Pion” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Fantastyczne miasteczko, autorstwa Andrzeja Pleśniewicza.

(A) Warszawa. W 5 numerze czasopisma „Kobieta Współczesna” ukazuje się napisana przez Zofię Niesiołowską-Rothertową recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

(B) Warszawa. W „ABC Literacko-Artystycznym”, dodatku dziennika „ABC”, ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Literatura maligny. O „Sklepach cynamonowych”, autorstwa Zdzisława Broncla.

(A) Warszawa. W 6 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się napisana przez Leona Piwińskiego recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

(B) Warszawa. W tygodniku literacko-społecznym „Lektura” ukazuje się napisana przez Leona Louriego recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

Kraków. W 8 numerze „Kuriera Literacko-Naukowego”, dodatku „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, autorstwa Tadeusza Sinki, podpisana kryptonimem R.

Warszawa. W dzienniku „Gazeta Polska” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Publicystyka literacka, autorstwa Jana Emila Skiwskiego.

(A) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Jedna dziwna książka, autorstwa Kornelii Graffowej.

(B) Łódź. W dzienniku „Głos Poranny” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Dziwny poeta. Za kontuarem cynamonowych sklepów Bruno Schulza, sygnowana inicjałami Sz.G.

Warszawa. W pierwszym zeszycie czasopisma „Nowa Książka” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, autorstwa Jana Lorentowicza.

W „Dzienniku Urzędowym Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana „Sklepy cynamonowe”, sygnowana inicjałami j.i.

(A) Warszawa. „Wiadomości Literackie” w numerze 13 publikują opowiadanie Genialna epoka Brunona Schulza.

(B) Warszawa. W czasopiśmie „Zet” ukazuje się recenzja zatytułowana Wśród prozaików, autorstwa Henryka Domińskiego, poświęcona między innymi Sklepom cynamonowym Brunona Schulza.

(A) Warszawa. Zofia Nałkowska wspomina wizytę Brunona Schulza w Warszawie i pisze o jego sukcesie literackim.

(B) W „Kurierze Porannym” ukazuje się napisana przez Tadeusza Brezę recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Sobowtór zwykłej rzeczywistości.

W „Literarisze Bleter” ukazuje się recenzja autorstwa Racheli Korn, zatytułowana „Sklepy cynamonowe” Brunona Schulza.

Warszawa. W „Miesięczniku Żydowskim” ukazuje się napisana przez Hermanna Sternbacha recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

Warszawa. W „Gazecie Warszawskiej” ukazuje się recenzja autorstwa Teofila Bernarda Sygi poświęcona Sklepom cynamonowym Brunona Schulza.

Poznań. W „Dzienniku Poznańskim” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, napisana przez Konstantego Troczyńskiego.

Warszawa. W 19 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana Sen pełen zmor…, autorstwa Jarosława Janowskiego.

W „Roczniku Literackim” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, autorstwa Leona Piwińskiego.

Warszawa. W „Kurierze Porannym” ukazuje się artykuł Tadeusza Brezy pod tytułem Odprawa pesymistom. Na marginesie „Rocznika Literackiego” 1933 r., poświęcony między innymi Sklepom cynamonowym Brunona Schulza.

(A) Warszawa. Bruno Schulz spotyka się ze swoim bratem Izydorem.

(B) Warszawa. W 3 numerze czasopisma „Pion” ukazuje się artykuł Antoniego Rączaszka Urbanizacja jako problem kultury w Polsce, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Warszawa. Bruno Schulz w plebiscycie „Wiadomości Literackich” na członków Akademii Niezależnych zdobywa sto głosów i nie zostaje przyjęty do grona akademików.

(B) Warszawa. W 6 numerze czasopisma „Prosto z Mostu” ukazuje się artykuł Jerzego Andrzejewskiego Młoda literatura oskarżona, dotyczący między innymi twórczości Brunona Schulza.

Warszawa. W 7 numerze czasopisma „Prosto z Mostu” ukazuje się artykuł Jerzego Andrzejewskiego Samotne pokolenie, dotyczący między innymi twórczości Brunona Schulza.

Warszawa. W 15 numerze „Tygodnika Artystów” ukazuje się artykuł Ignacego Fika Literatura choromaniaków, poświęcony między innymi twórczości Brunona Schulza.

Kraków. W 2 zeszycie „Poradnika Językowego” ukazuje się recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, zatytułowana „Opętany fascynacją awersji” do uczciwego języka, autorstwa Wiktora Godziszewskiego.

Warszawa. W 9 numerze „Prosto z Mostu” ukazuje się artykuł Witolda Gombrowicza Atmosfera i kot. (W odpowiedzi p. J. Andrzejewskiemu), w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Warszawa. W 10 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się artykuł Nagroda „Wiadomości Literackich”. Przebieg obrad jury, w którym wzmiankowana jest książka Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

Zakopane. Stanisław Ignacy Witkiewicz pisze wstęp do korespondencyjnego wywiadu z Brunonem Schulzem.

Warszawa. W „Warszawskim Dzienniku Narodowym” ukazuje się recenzja autorstwa Jana Bielatowicza zatytułowana Przereklamowana książka. Czyli o „Sklepach cynamonowych”.

W czasopiśmie „Polonista” ukazuje się artykuł Stanisława Baczyńskiego Powieść polska w 1934 roku, w którym wzmiankowana jest książka Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

Lwów. W 23 numerze czasopisma „Nowe Czasy” ukazuje się recenzja zatytułowana Spóźniona recenzja. Jeszcze o „Sklepach cynamonowych” Schulza, autorstwa Wilhelma Korabiowskiego.

(A) Drohobycz. Schulz rozwiązuje zadanie konstrukcyjne z podręcznika do matematyki Ignacego Kranza. 

(B) Lwów. Nakładem Maksymiliana Goldsteina ukazuje się książka Kultura i sztuka ludu żydowskiego na ziemiach polskich autorstwa Maksymiliana Goldsteina i Karola Dresdnera, zawierająca omówienie twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(A) Warszawa. W podwójnym, 51–52 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się opowiadanie Brunona Schulza pod tytułem Emeryt z sześcioma ilustracjami autora.

(B) Łódź. W „Rewii Ilustrowanej Tygodniowej”, dodatku „Głosu Porannego”, ukazuje się artykuł Leona Louriego Rok 1935 w literaturze. Proza, poezja, dramat i czasopiśmiennictwo w Polsce, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Drohobycz. Przyjaciel Brunona Schulza, Emanuel Pilpel, umiera na raka płuc.

(B) W numerze 44. „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się list Brunona Schulza do Wacława Czarskiego, zatytułowany Zamiast odpowiedzi.

(C) Lwów i Warszawa. Nakładem Państwowego Wydawnictwa Książek Szkolnych ukazuje się publikacja Obraz współczesnej literatury polskiej 1884–1934 Kazimierza Czachowskiego, w której pojawia się omówienie twórczości literackiej Brunona Schulza. 

(A) Warszawa. Bruno Schulz wygłasza odczyt na temat Cudzoziemki Marii Kuncewiczowej. 

(B) Warszawa. W 5 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się artykuł Karola Kuryluka Życie kulturalne we Lwowie, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Warszawa. W „Kurierze Porannym” ukazuje się notatka prasowa Tadeusza Brezy B. Schulz o „Cudzoziemce”. Literacki wieczór dyskusyjny, podpisana kryptonimem „tb”, poświęcona odczytowi Brunona Schulza.

W „Chwili” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Autor „Sklepów cynamonowych” opuścił żydostwo.

(A) Warszawa. W 27 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza Wolność tragiczna. 

(B) Warszawa. W „Naszym Przeglądzie” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana „Studio”, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W „Kurierze Porannym” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Nowy numer „Studia”, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Warszawa. W 32 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się opowiadanie Brunona Schulza pod tytułem Ostatnia ucieczka ojca. 

(B) Warszawa. W 30 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza Pod Belwederem.

(C) Warszawa. W 32 numerze „Prosto z Mostu” ukazuje się recenzja Jerzego Andrzejewskiego zatytułowana Powieść o dzieciach ulicy, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się artykuł Wandy Kragen Twórczość Franciszka Kafki, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Warszawa. W podwójnym, piątym i szóstym numerze miesięcznika „Studio” ukazuje się artykuł polemiczny Kazimierza Truchanowskiego pod tytułem Czy naśladownictwo?, którego adresatem jest między innymi Bruno Schulz.

(B) W tym samym numerze, w dziale „Odpowiedzi Redakcji”, pojawia się również wzmianka na temat Brunona Schulza.

Lwów. W 21 numerze czasopisma „Sygnały” ukazuje się artykuł Leona Kaltenbergha Socjologia literacka, w którym wzmiankowane są Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

Warszawa. W 42 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się artykuł polemiczny Jana Emila Skiwskiego pod tytułem Łańcuch szczęścia, będący głosem w sporze literackim pomiędzy Brunonem Schulzem i Witoldem Gombrowiczem.

(A) Warszawa. W 8 numerze miesięcznika „Studio” ukazuje się artykuł polemiczny Witolda Gombrowicza pod tytułem Łańcuch nietaktów, nawiązujący do jego sporu literackiego z Brunonem Schulzem.

(B) W tym samym numerze zostaje opublikowana recenzja Ulicy Wszystkich Świętych Kazimierza Truchanowskiego, autorstwa Alfreda Łaszowskiego, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(C) Ponadto nazwisko Schulza pojawia się w dziale „Odpowiedzi Redakcji”.

Warszawa. W „Kurierze Porannym” ukazuje się artykuł polemiczny Andrzeja Pleśniewicza pod tytułem Spór o doktorową. Rozwichrzone problematy dyskusji literackiej, będący głosem w sporze literackim pomiędzy Brunonem Schulzem i Witoldem Gombrowiczem.

W „Studiu” ukazuje się artykuł polemiczny Włodzimierza Pietrzaka pod tytułem Święte szukanie, będący głosem w sporze literackim pomiędzy Brunonem Schulzem i Witoldem Gombrowiczem.

W „Chwili” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Z sali odczytowej, w której wpomniany jest Bruno Schulz.

W „Prosto z Mostu” ukazuje się recenzja Ulicy Wszystkich Świętych Kazimierza Truchanowskiego, autorstwa Jerzego Andrzejewskiego, będąca częścią artykułu Dwa debiuty powieściowe, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W „Kurierze Porannym” ukazuje się napisana przez Tadeusza Brezę recenzja Ulicy Wszystkich Świętych Kazimierza Truchanowskiego, zatytułowana Pisarz, którego dręczy sobowtór, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Lwów. W 25 numerze „Sygnałów” ukazuje się satyryczny artykuł Tadeusza Hollendra Pisarze polscy o pomocy zimowej, którego fragment, zatytułowany Bezrobotny ojciec z pomocy zimowej, jest parodią prozy Brunona Schulza.

(A) Lwów. W  porannym wydaniu dziennika „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Wielki recital poezji, zapowiadająca imprezę literacką z udziałem między innymi Brunona Schulza, który „odczyta swoje nowele”.

(B) Lwów, Powszechny Teatr Żołnierza przy ulicy Rutowskiego. Bruno Schulz uczestniczy w anonsowanym przez „Chwilę” wieczorze literackim, prezentując opowiadanie Edzio.

(C) Tamże. Bruno Schulz przekazuje Józefowi Nachtowi dwa rysunki.

(A) Warszawa. Bruno Schulz choruje na grypę.

(B) Lwów. W „Gazecie Lwowskiej” ukazuje się artykuł zatytułowany „Wieczór literacki” w Teatrze Żołnierza, przywołujący między innymi Brunona Schulza.

(A) Lwów. W 77 numerze „Naszej Opinii” ukazuje się Wywiad drastyczny. (Rozmowa z Brunonem Schulzem) autorstwa Józefa Nachta.

(B) Warszawa. W numerze 5 „Wiadomości Literackich” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza na temat Otawy Jeana Giona. 

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się szkic krytyczny Artura Sandauera pod tytułem Bruno Schulz – poeta sofista.

Warszawa. W 28 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się artykuł Mieczysława Wallisa zatytułowany Wystawy, w którym wzmiankowana jest książka Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się szkic krytyczny Artura Sandauera pod tytułem Bruno Schulz i romantycy, poświęcony twórczości literackiej Brunona Schulza.

(A) Warszawa. W 30 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się recenzja Brunona Schulza zatytułowana Epopeja emigracyjna.

(B) Poznań. W „Nowym Kurierze” ukazuje się artykuł pod tytułem Egga Haardt, sygnowany inicjałami G.L., w którym wzmiankowana jest książka Brunona Schulza Sklepy cynamonowe.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się artykuł zatytułowany Kilka słów o „Przedmieściu”, sygnowany inicjałami O.R., w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W „Chwili” ukazuje się artykuł Izydora Bermana Szkice i pamiętniki Fr. Kafki. (Z okazji wydania zbiorowych dzieł pisarza), w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W „Nowym Dzienniku” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, zatytułowana Nowa książka Schulza, autorstwa Artura Sandauera.

Warszawa. W „Kurierze Porannym” ukazuje się artykuł Stefana Rassalskiego Sąd nad pisarzem, poświęcony sprawie rzekomego plagiatu Kazimierza Truchanowskiego na twórczości Brunona Schulza.

Kraków. W „Nowym Dzienniku” ukazuje się recenzja Ferdydurke Witolda Gombrowicza, autorstwa Henryka Voglera, zatytułowana Świat rozszczątkowany, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Warszawa. Towarzystwo Wydawnicze „Rój” publikuje Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(B) Na skrzydełku obwoluty pojawia się syntetyczna charakterystyka nowego tomu opowiadań Schulza.

(C) Kraków. W 8 numerze „Naszego Wyrazu” ukazuje się szkic krytyczny Ignacego Fika pod tytułem Fantastyka we współczesnej literaturze polskiej, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz wygłasza referat O Lilienie.
(B) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka anonsująca to wydarzenie, zatytułowana WIZO – Drohobycz.

Warszawa. Maria Dąbrowska czyta Sanatorium pod Klepsydrą.

Warszawa. W podwójnym, 52–53 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się reklama książki Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(A) Warszawa. W „Roczniku Literackim” ukazuje się recenzja Ulicy Wszystkich Świętych Kazimierza Truchanowskiego, autorstwa Leona Piwińskiego, w której pojawiają się odniesienia do Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

(B) W tym samym „Roczniku Literackim” Leon Piwiński, przedstawiając dzieła literatury niemieckiej wydane w Polsce w 1936 roku, omawia polski przekład Procesu Franza Kafki.

(C) Lwów. Nakładem Państwowego Wydawnictwa Książek Szkolnych ukazuje się publikacja Kazimierza Czachowskiego Najnowsza polska twórczość literacka 1935–1937 oraz inne teksty krytyczne, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(D) Lwów. W Almanachu żydowskim ukazuje się artykuł Emila Janusza Igela Udział Żydów w literaturze polskiej, w którym pojawia się wzmianka na temat Brunona Schulza.

Warszawa. W potrójnym, 63–65 numerze biuletynu „Nowości Literackie Poświęcone Praktycznym Potrzebom Czytelnictwa”, wydawanym przez Towarzystwo Wydawnicze „Rój”, ukazuje się reklama książki Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(A) Warszawa. Bruno Schulz wygłasza referat o powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza w lokalu Związku Zawodowego Literatów Polskich.

(B) Poznań. W 7 numerze „Nowego Kuriera” ukazuje się Rozmowa z autorem „Sklepów cynamonowych” (Wywiad z Brunonem Schulzem).

Warszawa. W 17 numerze „Apelu”, będącego artystyczno-literackim dodatkiem „Kuriera Porannego”, ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Odczyt o Gombrowiczu, relacjonująca wystąpienie Brunona Schulza.

Kraków. W 20 numerze „Nowego Dziennika” ukazuje się notatka prasowa anonsująca odczyt Fantastyka i dziwactwo w nowej literaturze polskiej, poświęcony twórczości Brunona Schulza i Witolda Gombrowicza.

(A) Kraków. Artur Sandauer wygłasza odczyt pod tytułem Fantastyka i dziwactwo w nowej literaturze polskiej, poświęcony twórczości Brunona Schulza i Witolda Gombrowicza.

(B) Kraków. W 4 numerze tygodnika „Światowid” ukazuje się recenzja wystawy zatytułowana Wycinanki Eggi Haardt, napisana przez Mariana Dienstla-Dąbrowę, w której wzmiankowana jest książka Sklepy cynamonowe Brunona Schulza.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Romany Halpern.

(B) Warszawa. W 4 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Tydzień kulturalny, relacjonująca odczyt Brunona Schulza.

(C) Warszawa. W 4 numerze „Wiadomości Literackich”, w notatce Tydzień bibliograficzny, zostaje odnotowana książka Brunona Schulza Sanatorium pod Klepsydrą.

Warszawa. W 7 numerze „Prosto z Mostu” ukazuje się recenzja Ferdydurke Witolda Gombrowicza, autorstwa Stanisława Piaseckiego, zatytułowana Czarowanie gałązką w zębach, w której pojawia się aluzja pod adresem Brunona Schulza.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Romany Halpern.

(B) Lwów. W pierwszym numerze „Chochoła” ukazuje się tekst satyryczny À la manière de… Bruno Schulz Wilhelma Korabiowskiego, będący parodią prozy Brunona Schulza.

(C) Warszawa. W 5 numerze „Pionu” ukazuje się szkic krytyczny Artura Sandauera Szkoła mitologów. Bruno Schulz i Witold Gombrowicz.

(D) Warszawa. W odpowiedzi na ankietę tygodnika „Prosto z Mostu”, zatytułowaną Jaką najciekawszą książkę przeczytałem w r. 1937?, Maria Kuncewiczowa przywołuje między innymi Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(A) Lwów. W 131 numerze „Naszej Opinii” ukazuje się napisana przez Izydora Bermana recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, zatytułowana Życie zaczarowane.
(B) Warszawa. W numerze 5 „Steru” Barbara Lewitówna publikuje recenzję Sanatorium pod Klepsydrą zatytułowaną Proza Brunona Schulza.

Warszawa. W 8 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się recenzja Ferdydurke Witolda Gombrowicza, zatytułowana Przezwyciężenie okresu dojrzewania, autorstwa Leona Pomirowskiego, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Lwów. W numerze 40 „Sygnałów” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, będąca częścią tekstu Mariana Promińskiego Nowości literackie.

Warszawa. W „Wiadomościach Literackich” ukazuje się sprawozdanie z obrad jury przyznającego nagrodę tej redakcji za najwybitniejszą polską książkę 1937 roku. W tekście wzmiankowane jest Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(A) Drohobycz. W 77 numerze „Przeglądu Podkarpacia” zostaje opublikowana piąta część szkicu Brunona Schulza E. M. Lilien.

(B) Poznań. W „Kulturze” ukazuje się szkic krytyczny Michała Chmielowca Zdarzenia bezdomne, poświęcony twórczości literackiej Brunona Schulza.

Warszawa. W pierwszym numerze „Pióra” ukazuje się recenzja Ferdydurke Witolda Gombrowicza, zatytułowana O „Ferdydurke” Gombrowicza, autorstwa Ludwika Frydego, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Kraków. W 95 numerze czasopisma „Naprzód” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, autorstwa Bolesława Dudzińskiego.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana WIZO – Drohobycz, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Poznań. W 87 numerze „Nowego Kuriera” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, zatytułowana Nowości Tow. Wyd. „Rój”.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz z opóźnieniem odpisuje na list będący „spowiedzią” Zenona Waśniewskiego, tłumacząc korespondencyjną zwłokę stanem ducha, w jakim się znajduje.

(B) Drohobycz. W podwójnym, 78–79 numerze „Przeglądu Podkarpacia”ukazuje się szósta część szkicu Brunona Schulza E. M. Lilien.

(C) Warszawa. W 31 numerze „Apelu”, dodatku artystyczno-literackim „Kuriera Porannego”, ukazuje się szkic krytyczny Witolda Gombrowicza zatytułowany Twórczość Brunona Schulza.

(A) Warszawa. W 23 numerze „Wiadomości Literackich” ukazuje się recenzja Emila Breitera poświęcona Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza.

(B) Z tej okazji w witrynie siedziby biura i księgarni „Wiadomości Literackich” przy ul. Królewskiej 13 zostają wystawione rysunki Brunona Schulza.

Warszawa. W 27 numerze „Prosto z Mostu” ukazuje się szkic krytyczny Włodzimierza Pietrzaka Bluszcz na ruinach, poświęcony twórczości literackiej Brunona Schulza.

Warszawa. W „Wiadomościach Literackich” ukazuje się sprostowanie Brunona Schulza w sprawie recenzji Sanatorium pod Klepsydrą autorstwa Emila Breitera.

Kraków. W podwójnym, 7–8 numerze „Naszego Wyrazu” ukazuje się szkic krytyczny Ignacego Fika Co za czasy!, poświęcony twórczości literackiej Brunona Schulza.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Romany Halpern.

(B) W „Gazecie Polskiej” ukazuje się napisana przez Mariana Piechala recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, zatytułowana „Sanatorium pod Klepsydrą”.

Warszawa. W 16 numerze „Polityki” ukazuje się recenzja Apteki pod Słońcem Kazimierza Truchanowskiego, zatytułowana Apteka pod Schulzem, autorstwa Alfreda Łaszowskiego, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Lwów. W 51 numerze „Sygnałów” ukazuje się szkic krytyczny Eugenii Krassowskiej zatytułowany O twórczości Brunona Schulza.

Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się artykuł Stanisława Jerzego Leca Powodzenie powieści środowiskowych, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Karola Kuryluka, redaktora naczelnego „Sygnałów”.

(B) Warszawa. W 35 numerze „Pionu” ukazuje się artykuł Józefa Czechowicza Truchanowski i towarzysze. Uwagi marginesowe, poświęcony twórczości Kazimierza Truchanowskiego, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Poznań. W „Dzienniku Poznańskim” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, zatytułowana Katastrofa na drugim torze, autorstwa Konstantego Troczyńskiego.

Poznań. W 43 numerze „Kultury” ukazuje się recenzja Apteki pod Słońcem Kazimierza Truchanowskiego, zatytułowana Donkiszonada przeciw realności, autorstwa Edwarda Litwina, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

(A) Warszawa. W 6 tomie „Rocznika Literackiego” ukazuje się recenzja Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza, autorstwa Leona Piwińskiego.

(B) Warszawa. Ukazuje się katalog Towarzystwa Wydawniczego „Rój”, zawierający anonse Sklepów cynamonowych i Sanatorium pod Klepsydrą Brunona Schulza oraz jego portret.

(C) Kraków. W książce Udział Żydów w kulturze. Część I ukazuje się artykuł Chaima Löwa Żydzi w literaturze polskiej, zawierający wzmiankę na temat twórczości literackiej Brunona Schulza.

(D) Warszawa. Adolf Józef Reutt pisze list do Brunona Schulza.

Warszawa. (A) W „Ateneum” ukazuje się Dwugłos o Schulzu Kazimierza Wyki i Stefana Napierskiego, poświęcony twórczości literackiej Brunona Schulza, a także (B) recenzja powieści Pasje błędomierskie Jarosława Iwaszkiewicza, autorstwa Karola Ludwika Konińskiego, w której Schulz jest wzmiankowany.

Warszawa. Zofia Nałkowska w Dziennikach komentuje Dwugłos o Schulzu Kazimierza Wyki i Stefana Napierskiego, opublikowany w czasopiśmie „Ateneum”.

Lwów. W „Chwili” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Co to za Bruno Szulc?.

Kraków. (A) W podwójnym, 5–6 numerze „Naszego Wyrazu” ukazuje się szkic krytyczny Adama Krawczyka pod tytułem Czas u Bruno Schulza, a także (B) artykuł Ignacego Fika Czas artystyczny, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Norman, Oklahoma. W 13 numerze kwartalnika „Books Abroad” ukazuje się napisana przez Janinę Muszkowską recenzja Sklepów cynamonowych Brunona Schulza.

(A) Warszawa. W 2 numerze „Pióra” ukazuje się artykuł Jana Aleksandra Króla zatytułowany Ze szkoły Kadena, w którym pojawia się opis twórczości plastycznej Brunona Schulza.

(B) Warszawa. Nowa Biblioteka Społeczna wydaje książkę Stanisława Baczyńskiego Rzeczywistość i fikcja. Współczesna powieść polska, omawiającą między innymi twórczość literacką Schulza.

(C) Kraków. Nakładem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” ukazuje się książka Ignacego Fika 20 lat literatury polskiej (1918–1938), w której autor odnosi się do twórczości literackiej Schulza.

Warszawa. Nakładem Wydawnictwa Pax ukazuje się książka Rachunek z dwudziestoleciem Włodzimierza Pietrzaka, w której pojawia się omówienie twórczości literackiej Brunona Schulza.

Kraków. W Wydawnictwie Literackim ukazuje się drugie wydanie książki Jerzego Ficowskiego Regiony wielkiej herezji. Szkice o życiu i twórczości Brunona Schulza.

Warszawa. W Państwowym Instytucie Wydawniczym ukazuje się eseistyczna książka Włodzimierza Paźniewskiego Życie i inne zajęcia, której jeden rozdział poświęcony jest śmierci Schulza.

Kraków. W „Tygodniku Powszechnym” ukazuje się wywiad z Jerzym Ficowskim zatytułowany Tropami mistrzów: Schulz–Wojtkiewicz–Leśmian, przeprowadzony przez Tomasza Fiałkowskiego i Jerzego Illga.

W czasopiśmie „Życie Codzienne” ukazuje się wywiad z Jerzym Ficowskim, w którym Ficowski porównuje współczesną Warszawę z Drohobyczem z prozy Schulza.

Warszawa. W książce Wojciecha Wiśniewskiego Lekcja polskiego ukazuje się wywiad z Jerzym Ficowskim zatytułowany Piszę dla moich bliskich dalekich.