1 stycznia 1937, piątek

Lwów. W 25 numerze „Sygnałów” ukazuje się satyryczny artykuł Tadeusza Hollendra Pisarze polscy o pomocy zimowej, którego fragment, zatytułowany Bezrobotny ojciec z pomocy zimowej, jest parodią prozy Brunona Schulza.

Tekst ten, będący pierwszą znaną parodią pisarstwa Schulza, to rzekoma odpowiedź polskich pisarzy na akcję zbierania pieniędzy dla bezrobotnych w czasie zimy, wzorowaną na podobnych akcjach organizowanych w Niemczech. Jednym z pisarzy, który mieli się włączyć do polskiej Winterhilfe, jest Schulz. W przypisywanym mu fragmencie pojawiają się elementy charakterystyczne dla jego opowiadań: ojciec, ulica, domy barwy cynamonowej, krab, wiosna, metamorfozy, Franciszek Józef, pęcznienie i pączkowanie świata, podróż dorożką, a nawet aluzja do twórczości Tomasza Manna*. Hollender w swej parodii skupia się na motywach, dekoracjach i bohaterach opowiadań Schulza, ale nie naśladuje jego frazy i stylu1. (pls)

  • 1
    Tadeusz Hollender, Pisarze polscy o pomocy zimowej, „Sygnały” 1937, nr 25 (1 stycznia), s. 15.
Tadeusz Hollender, <i>Pisarze polscy o pomocy zimowej</i>, „Sygnały” 1937, nr 25, s. 15.
Tadeusz Hollender, Pisarze polscy o pomocy zimowej, „Sygnały” 1937, nr 25, s. 15.