(A) Warszawa. W 27 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza Wolność tragiczna.
(B) Warszawa. W „Naszym Przeglądzie” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana „Studio”, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.
(A) Jest to recenzja tomu poetyckiego Kazimierza Wierzyńskiego Wolność tragiczna (Lwów–Warszawa 1936). Sytuując treść ostatniego tomu – filozoficznej refleksji nad tragizmem dziejów narodu – Schulz eksponuje ewolucję indywidualnego i społecznego doświadczenia Wierzyńskiego na tle dotychczasowego dorobku poetyckiego autora1. (mw)
(B) To krótkie omówienie podwójnego, trzeciego i czwartego numeru miesięcznika literackiego „Studio” odnotowuje artykuł Schulza „z zakresu zagadnień dzisiejszej filozofii” (Mityzacja rzeczywistości). Wskazuje również, że fragment powieści Kazimierza Truchanowskiego, opublikowany w tym samym zeszycie, poświadcza duży wpływ Schulza na twórczość młodego pokolenia pisarzy. Mają tego dowodzić „ten sam irrealizm, ten sam niesamowity wymiar rzeczywistości, te same chwyty i środki ekspresji”2.
Zobacz też: 22 lipca 1936. (pls)