20 lutego 1938, niedziela

Warszawa. W 8 numerze „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się recenzja Ferdydurke Witolda Gombrowicza, zatytułowana Przezwyciężenie okresu dojrzewania, autorstwa Leona Pomirowskiego, w której wzmiankowany jest Bruno Schulz.

W swej polemicznej recenzji Pomirowski, krytyk literacki, w 1937 roku odznaczony Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury, zauważa, że Gombrowicz* – tak samo jak Bruno Schulz, Stanisław Ignacy Witkiewicz*, Emil Zegadłowicz*, AndréGide, Louis-Ferdinand Céline czy James Joyce – „roznamiętnia się zjawiskami kompromitacjonizmu psychicznego, zagadnieniem dramatycznych trastów między podszewką a wierzchem postawy ludzkiej, sprawami i prawami utajonych procesów wewnętrznych, które człowiek próbuje wstydliwie stłumić”1. Uznaje więc wszystkich wymienionych twórców za literackich psychologów, odkrywających wewnętrzne zmagania i załamania człowieka. (pls)

  • 1
    Leon Pomirowski, Przezwyciężenie okresu dojrzewania, „Tygodnik Ilustrowany” 1938, nr 8, s. 151–152.
Leon Pomirowski, <i>Przezwyciężenie okresu dojrzewania</i>, „Tygodnik Ilustrowany” 1938, nr 8, s. 151–152.
Leon Pomirowski, Przezwyciężenie okresu dojrzewania, „Tygodnik Ilustrowany” 1938, nr 8, s. 151–152.