4 maja 1930, niedziela

(A) Lwów. W dzienniku „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych We Lwowie, zapowiadająca wernisaż Salonu Wiosennego i wymieniająca wśród prezentowanych artystów Brunona Schulza.

(B) Lwów, Pałac Sztuki. Otwarcie Salonu Wiosennego – wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (TPSP) we Lwowie.

(A) Podczas uroczystości słowo wstępne ma wygłosić Władysław Kozicki1, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza2. (pls)

(B) Salon Wiosenny urządzany jest w Pałacu Sztuki przy placu Targów Wschodnich (Powystawowym) od 1922 roku. Tym razem na ekspozycję, oprócz „wystawy ogólnej”, składają się wystawy: Anny Harland Zajączkowskiej (pośmiertna), Związku X Artystów Plastyków we Lwowie i sztuki ludowej3. Prace Schulza, prezentowane na „wystawie ogólnej”, zajmują osobną salę – jako „wystawa zbiorowa” (indywidualna), która obejmuje: siedemnaście cliché-verre’ów, dwadzieścia rysunków ołówkiem (bądź ołówkiem i tuszem), jedną akwarelę i jedną temperę4. Poza częścią grafik tylko osiem prac nie pochodzi ze zbiorów prywatnych5. 

Dwa rysunki tuszem i ołówkiem, wystawione z ceną 300 zł za każdy – Autoportret (ze sztalugą) i Spotkanie – kupi z wystawy lwowskie TPSP, skąd trafią do Narodowej Galerii Miasta Lwowa (obecnie znajdują się w Lwowskiej Galerii Sztuki, nr Г-V-110 i nr Г-V-345). Reprodukcję grafiki Pielgrzymi zamieści ilustrowany dodatek do dziennika „Chwila”6. Pokaz Schulza zostanie dostrzeżony przez wielu krytyków i na ogół oceniony bardzo pozytywnie7. 

Jako uczestnik Salonu Wiosennego Schulz nawiązuje kontakty z niektórymi członkami grupy „artes” (wystawiającymi tam jako „Lewe skrzydło”) i staje się bardziej znany w środowisku artystycznym Lwowa8.

Wystawa potrwa do 4 czerwca 1930*9. (um)

  • 1
    W 1922 roku pisał o pracach Schulza pokazywanych na pierwszym Salonie Wiosennym (20 maja 1922*, 29 maja 1922*, 24 czerwca 1922*).
  • 2
    Z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, „Chwila” 1930, nr 3988, s. 14.
  • 3
    Salon Wiosenny, maj – 1930, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, Pałac Sztuki – Plac Targów Wschodnich, [Lwów 1930] (katalog wystawy).
  • 4
    Ibidem, pozycje 640–678.
  • 5
    Informacje podane w cenniku dołączonym do katalogu Salon Wiosenny, maj – 1930.
  • 6
    „Chwila. Dodatek Ilustrowany” 1930, nr 18, s. 3 (zob. 25 maja 1930*). Oprócz Pielgrzymów Schulza (z podpisem „Infantka i jej karły”) reprodukowano prace Pawła Gajewskiego i Marii Wodzickiej (z mylną informacją: „Obrazy z salonu wiosennego w Łodzi”).
  • 7
    Janina Kilian Stanisławska, Salon wiosenny 1930, „Gazeta Poranna” 1930, nr 9223, s. 11 (zob. 21 maja 1930*); Władysław Kozicki, Z „Salonu Wiosennego” (Wystaw ogólna: grafika i rzeźba. Lewe skrzydło), „Słowo Polskie” 1930, nr 141, s. 7 (zob. 26 maja 1930*); Kronika artystyczna, „Sztuki Piękne” 1930, nr 5, s. 201 (zob. maj 1930*); Artur Lauterbach, Ze sztuki. Salon wiosenny, „Chwila” 1930, nr 4005, s. 7 (zob. 21 maja 1930*); Kazimierz Majewski, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych. Salon wiosenny 1930. III, „Gazeta Lwowska” 1930, nr 119, s. 3 (zob. 22 maja 1930*); M.K., Ze sztuki, „Salon Wiosenny” – Maj 1930. Wystawa ogólna, „Wiek Nowy” 1930, nr 8675, s. 4 (zob. 21 maja 1930*).
  • 8
    Marian Tyrowicz, Wspomnienia o życiu kulturalnym i obyczajowym Lwowa 1918–1939, z przedmową Juliana Maślanki, Wrocław 1991, s. 165.
  • 9
    „Słowo Polskie” 1930 nr 147, s. 6 (zob. 1 czerwca 1930*); „Gazeta Lwowska” 1930, nr 124, s. 5 (31 maja 1930*).
<i>Z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie</i>, „Chwila” 1930, nr 3988, s. 14.
Z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, „Chwila” 1930, nr 3988, s. 14.