Bruno Schulz pisze list do Anny Płockier.
Schulz rozpoczyna list słowami: „Niech Pani nie robi sobie skrupułów z nierównego uprzywilejowania. Ono jest kompensowane moją zmniejszoną ruchliwością, wiekiem, kompleksami”1. Zaprasza przyjaciółkę do siebie – obiecuje czekać na nią codziennie do godziny szóstej wieczorem. Wspomina, że czuje się lepiej, ma nadzieję na wspólną przechadzkę i rozmowę. Dziękuje Płockier za kartkę pocztową. W postscriptum Schulz pyta, czy Płockier mogłaby ze sobą przywieźć Die Heimkehr, nieopublikowaną nowelę jego autorstwa, której rękopis pożyczył jej do przeczytania. Prosi, by pozdrowić od niego przyjaciółkę – Hildę Berger*.
Zobacz też: 10 lipca 1940, 23 sierpnia 1940, 5 września 1940, 13 września 1940, 17 września 1940, 7 października 1940, 10 października 1940, 15 listopada 1940, 13 stycznia 1941, 10 maja 1941, 4 czerwca 1941, 9 czerwca 1941, 19 czerwca 1941, 23 września 1941, 4 października 1941, 6 listopada 1941, 19 listopada 1941. (bt)