Austriacki poeta i prozaik, symbolista, prekursor literatury egzystencjalnej. Ulubiony poeta Brunona Schulza.
Autor między innymi Elegii duinejskich (1923) i Sonetów do Orfeusza (1923) oraz powieści Malte. Pamiętniki Malte-Lauridsa Brigge (1910), często recytowany przez Schulza w oryginale (między innymi na spotkaniach z Emilem Górskim, Józefiną Szelińską czy Aleksym Kuszczakiem*), wzmiankowany lub szerzej komentowany w zachowanych listach Schulza do profesora Stefana Szumana („boski Rilke”), Arnolda Spaeta („ponad wszystkich poetów uwielbiam”), Rudolfa Ottenbreita, Romany Halpern („czystość Rilkowskiej destylacji jest dla nas pociechą”), Anny Płockier. Obok Franza Kafki* i Thomasa Manna* należał do najwyżej cenionych przez Schulza pisarzy jego czasów. (jk)