8 stycznia 1937, piątek

(A) Lwów. W  porannym wydaniu dziennika „Chwila” ukazuje się notatka prasowa zatytułowana Wielki recital poezji, zapowiadająca imprezę literacką z udziałem między innymi Brunona Schulza, który „odczyta swoje nowele”.

(B) Lwów, Powszechny Teatr Żołnierza przy ulicy Rutowskiego. Bruno Schulz uczestniczy w anonsowanym przez „Chwilę” wieczorze literackim, prezentując opowiadanie Edzio.

(C) Tamże. Bruno Schulz przekazuje Józefowi Nachtowi dwa rysunki.

(A) Głównymi atrakcjami piątkowego wieczoru we lwowskim Teatrze Żołnierza1 mają być: „1) referat prof. dra Chwistka nt. «Znaczenie poezji dla kultury środowiska», 2) recital poezji i konkurs o najlepszy wiersz z nagrodą prezydium zarządu miasta”. W składzie jury konkursu wymieniono Leona Chwistka, Eugeniusza Kucharskiego i Ostapa Ortwina, a wśród zapowiedzianych autorów – Tadeusza Hollendera, Władysława Jaworskiego, Józefa Nachta i Tadeusza Żakieja. Początek imprezy, zorganizowanej przez aktora teatralnego J. Rawera, zaplanowano na godzinę dwudziestą2. (pls, mo, ts)

(B) Z winy organizatorów3 wieczór odbywa się w atmosferze kłótni i skandalu – odwołano zaplanowany turniej poetycki oraz prelekcję Leona Chwistka4. Na skutek nieporozumień z udziału w wieczorze literackim zrezygnowali członkowie jury, recytatorzy oraz poeci należący do grupy Rybałtów (między innymi Maciej Freudman, Stanisław Rogowski i Aleksander Baumgardten), którym dodatkowo nie odpowiadała obecność Józefa Nachta5. Poza Edziem – który ostatecznie otwiera wieczór6 – czytane są wiersze Tadeusza Hollendra, Władysława Jaworskiego, Józefa Nachta i Tadeusza Żakieja. Autorskie czytanie Schulza wyróżnia się na tle tego okrojonego programu. Dziennikarz „Gazety Lwowskiej”, relacjonując kilka dni później całe wydarzenie, przyznaje: „Patrząc na Schultza [sic], tego szczerego, prawdziwego poetę, wstydziłem się za wszystkich młodych literatów Lwowa, którzy dopuścili do tego, że pierwszy publiczny występ tego autora na naszym terenie odbył się w tak niedostojnej atmosferze”7.

Zobacz też: 6 października 1935, 12 stycznia 1937, listopad 1937. (ts)

(C) Wspólny wieczór literacki w Teatrze Żołnierza to kolejne w krótkim czasie spotkanie Schulza z Nachtem. Schulz przywozi ze sobą i ofiarowuje młodszemu koledze po piórze dwa z trzech rysunków, które kilka dni wcześniej, podczas wizyty Nachta w Drohobyczu*, obiecał mu przesłać. Jak podkreśla autor Wywiadu drastycznego, „niestety brak było rysunku, o który mi najbardziej chodziło. Może po przeczytaniu tego wywiadu wyśle mi ten rysunek”8. Nie wiadomo, czy i kiedy Schulz się z wywiadem zapoznał ani jak się do niego odniósł.

Zobacz też: 31 grudnia 1936*, 31 stycznia 1937. (mo)

  • 1
    Powszechny Teatr Żołnierza, dawny Teatr Rozmaitości – na temat jego powstania zob. Adam Adrian Ostanek, VI Lwowski Okręg Korpusu w dziejach wojskowości polskiej w latach 1921–1939, Warszawa 2013, s. 288.
  • 2
    Wielki recital poezji, „Chwila” 1937, nr 6395, s. 10.
  • 3
    Organizatorzy popadli w konflikt z zaproszonymi jurorami (Henryk Balk, Ostap Ortwin i Eugeniusz Kucharski) i nie mogli porozumieć się ze skłóconym środowiskiem poetów i aktorów mających wziąć udział w wieczorze literackim. W rezultacie poetycka grupa Rybałtów zorganizowała konkurencyjne spotkanie autorskie, które odbyło się 7 stycznia 1937 roku: „W Kasynie Literackim przy szczelnie wypełnionej sali – wspomina Klaudiusz Hrabyk – i powszechnym entuzjazmie publiczności. «Rybałci» stali się bohaterami dnia we Lwowie”. Więcej o tym konflikcie: zob. Klaudiusz Hrabyk, Wspomnienia cz. IV, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” 1971, t. X, z. 4, s. 517–518.
  • 4
    K., „Wieczór literacki” w Teatrze Żołnierza, „Gazeta Lwowska” 1937, nr 7, s. 3.
  • 5
    A. Biedrzycka, Kalendarium Lwowa 1918–1939, Kraków 2012, s. 837.
  • 6
    K., op. cit., s. 3.
  • 7
    Ibidem.
  • 8
    Józef Nacht, Wywiad drastyczny. (Rozmowa z Brunonem Schulzem), [w:] Bruno Schulz w oczach współczesnych. Antologia tekstów krytycznych i publicystycznych z lat 1920–1939, redakcja i wstęp Piotr Sitkiewicz, Gdańsk 2021, s. 292.
<i>Wielki recital poezji</i>, „Chwila” (wydanie poranne) 1937, nr 6395, s. 10.
Wielki recital poezji, „Chwila” (wydanie poranne) 1937, nr 6395, s. 10.