Współpraca z redakcjami i wydawcami

Warszawa. Bruno Schulz poznaje Zofię Nałkowską.

Drohobycz. Bruno Schulz przepisuje Noc lipcową (obiecaną pierwotnie „Kamenie”) i wraz z listem wysyła do redakcji lwowskich „Sygnałów”.

(A) Drohobycz. Przyjaciel Brunona Schulza, Emanuel Pilpel, umiera na raka płuc.

(B) W numerze 44. „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się list Brunona Schulza do Wacława Czarskiego, zatytułowany Zamiast odpowiedzi.

(C) Lwów i Warszawa. Nakładem Państwowego Wydawnictwa Książek Szkolnych ukazuje się publikacja Obraz współczesnej literatury polskiej 1884–1934 Kazimierza Czachowskiego, w której pojawia się omówienie twórczości literackiej Brunona Schulza. 

Drohobycz. Bruno Schulz odpowiada na list Karola Kuryluka, redaktora naczelnego „Sygnałów”.

Bruno Schulz pisze list do Karola Kuryluka, redaktora naczelnego „Sygnałów”.

Warszawa. Marian Kister w imieniu Towarzystwa Wydawniczego „Rój” zawiera z Brunonem Schulzem umowę na wydanie jego drugiej książki zatytułowanej Sanatorium pod Klepsydrą i prawdopodobnie tego samego dnia otrzymuje od autora jej maszynopis.

Drohobycz. Bruno Schulz przesyła materiały na wystawę pod tytułem Życie literackie i pisze list do organizatorów Powszechnego Festiwalu Sztuki Polskiej w Warszawie.

(A) Poznań–Warszawa. Bruno Schulz kończy kilkudniowy pobyt w Poznaniu, udając się prawdopodobnie do Warszawy.

(B) Warszawa. W numerze 2 tygodnika „Prosto z Mostu” ukazuje się aforyzm Brunona Schulza.

Lwów. Artur Lauterbach pisze list do Brunona Schulza.

(A) Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Karola Kuryluka, redaktora naczelnego „Sygnałów”.

(B) Warszawa. W 35 numerze „Pionu” ukazuje się artykuł Józefa Czechowicza Truchanowski i towarzysze. Uwagi marginesowe, poświęcony twórczości Kazimierza Truchanowskiego, w którym wzmiankowany jest Bruno Schulz.

Drohobycz. Bruno Schulz odpowiada na zaproszenie redakcji „Sygnałów”.

Drohobycz. Bruno Schulz wysyła redakcji „Sygnałów” obiecany fragment prozy zatytułowany Ojczyzna.