Bienenstock Adolf

Urodził się w 1888 roku w Tarnowie, zmarł w Gdyni w 1962. W latach 1907–1912 studiował
w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Mehoffera. W okresie 1918–1922 pracował jako nauczyciel rysunku w Gimnazjum Państwowym im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu*, skąd został przeniesiony do I Państwowego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. Po wojnie był profesorem w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni.
W twórczości malarskiej podejmował wątki historii i tradycji Żydów, uprawiał malarstwo rodzajowe i portretowe, wykonał między innymi polichromie i witraże dla nowej synagogi w Przemyślu.
Jak podaje Urszula Makowska, Binenstock był promotorem pierwszego publicznego wystąpienia Schulza, czyli ekspozycji jego prac na I Wystawie Sztuki Żydowskiej w Sali Kahału (gminy żydowskiej) we Lwowie w 1920 roku. Wspólnie z Schulzem brał też udział w zbiorowej wystawie w auli gimnazjum w Drohobyczu w 1921 roku. Bienenstock opublikował w lwowskiej „Chwili” (1922, nr 1213) artykuł Prace graficzne Brunona Schulza (Z wystawy wiosennej). (jk)