8 czerwca 1937, wtorek

Na początku krótkiego listu Schulz składa przyjaciołom serdeczne gratulacje z okazji ślubu, który zawarli przed paroma dniami¹: „Życzę wszelkiego szczęścia do tej Waszej pięknej wspólnoty, która jest jednym z najmilszych i najpromienniejszych centrów […] – w literackiej Warszawie”. Następnie zwierza się nowożeńcom z ostatecznego rozpadu swojego narzeczeństwa z Józefiną Szelińską: „Zniechęciła się w końcu moją beznadziejną sytuacją, trudnościami przeniesienia się do Warszawy, które przypisywała – słusznie zresztą – mojej niezaradności. Nie wiem nawet, gdzie teraz przebywa, gdyż zerwała nawet listowną komunikację ze mną”². Depresyjny ton, którym kończy się list do Brezów, występuje regularnie w korespondencji Schulza z tego okresu. 

Zobacz też: przed 12 stycznia 1937, [luty] 1937, luty/marzec 1937. (jo)