2 września 1937, czwartek

Warszawa. W 35 numerze „Pionu” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza U wspólnej mety. Maria Kuncewiczowa i Karin Michaëlis.

Jest to recenzja polskiego przekładu powieści Serce mojej matki duńskiej pisarki Karin Michaëlis1. Uznając omawianą powieść za „mistrzowski portret matki, arcydzieło charakterystyki psychologicznej”, Schulz zestawia ją z dwukrotnie już recenzowaną (zob. 19 stycznia 1936, 25 kwietnia 1936)2 Cudzoziemką Marii Kuncewiczowej. W obu dziełach recenzent dostrzega „próbę uwolnienia się od kompleksu matki, obrachunek wewnętrzny z najdroższą umarłą, pewnego rodzaju ekspiację i przezwyciężenie kompleksu przez artystyczną obiektywizację”3.

Zobacz też: „Pion”. (mw)

  • 1
    Karin Michaëlis, Serce mojej matki, z upoważnienia autorki przełożyła z duńskiego Zofia Gulińska, Warszawa 1937, s. 268.
  • 2
    Bruno Schulz, Nowa książka Kuncewiczowej, „Tygodnik Ilustrowany” 1936, nr 3, s. 44; idem, Aneksja podświadomości. Uwagi o „Cudzoziemce” Kuncewiczowej, „Pion” 1936, nr 17, s. 2–3.
  • 3
    Bruno Schulz, U wspólnej mety. Maria Kuncewiczowa i Karin Michaëlis, „Pion” 1937, nr 35, s. 3; przedruk w: idem, Dzieła zebrane, tom 7: Szkice krytyczne, koncepcja edytorska Włodzimierz Bolecki, komentarze i przypisy Mirosław Wójcik, opracowanie językowe Piotr Sitkiewicz, Gdańsk 2017, s. 113–118, przypisy s. 250–251.