22 września 1935, niedziela, godzina 14.00

Z programów radiowych opublikowanych w przedwojennej prasie wynika, że podczas audycji literackiej można posłuchać opowiadania Schulza. „Biuletyn Radiofoniczny” utrwala taką informację: „Charakterystyczna ta nowela dla autora Sklepów cynamonowych uwydatnia głębokie wejrzenie, wnikające w psychikę człowieka współczesnego. Połączenie życiowego stylu z naświetleniem metafizycznym. Autora tego usłyszymy po raz pierwszy przez mikrofon”¹.
Informacja o audycji zostaje powielona w kilku źródłach. Krakowski „Nowy Dziennik” publikuje szczegółowy program radiowy, nadawany przez Radio Kraków. Znajduje się w nim informacja o transmisji opowiadania Schulza. W niedzielę o godzinie 9.00 radio nadaje audycję poranną z zapowiedzią programu na cały dzień. Godzinę później trwa nabożeństwo, po którym tuż przed 12.00 wybrzmiewa hejnał z wieży mariackiej. Później słuchacze mogą zapoznać się z przeglądem teatralnym i posłuchać muzyki w wykonaniu orkiestry symfonicznej Polskiego Radia. Chwilę przez Schulzem odegrany jest fragment słuchowiska Król Jeleń Carla Gozziego. Od 14.00 przez dwadzieścia minut radio nadaje głos Schulza czytającego Doda. Następnie odbywa się godzina życzeń z muzyką z płyt, kilka słuchowisk i pogadanek (tematy: weterynaria, wieś, rośliny). Później muzyka w wykonaniu kwartetu smyczkowego, muzyka z płyt, koncert chóru mieszanego, muzyka taneczna, recital Jonasówny, uwertura Czajkowskiego Romeo i Julia, koncert orkiestry symfonicznej (śpiewała Zofia Fedyczkowska), wieczorem muzyka popularna z płyt. Posłuchać można też fragmentów prozy Prusa i omówienia nowości literackich w wykonaniu Leona Piwińskiego².
„Kurier Wileński” zapowiada podobny program z nowelą Dodo. Tego samego dnia o godzinie 14.00 Schulza można usłyszeć również w regionalnej rozgłośni Polskie Radio Wilno³.
Według wszelkiego prawdopodobieństwa audycji tej można posłuchać w rozgłośniach w całej Polsce⁴. Być może nie jest to jedyne wystąpienie Schulza w radiu. Na podstawie zachowanych materiałów oraz wiedzy o technice radiowej nie można jednoznacznie stwierdzić, czy Schulz wielokrotnie przyjeżdżał do radia na próby, a następnie odczytał opowiadanie na żywo, czy wyemitowano nagranie⁵. Nie wiadomo także, którą siedzibę radia odwiedził⁶. (as)