16 lutego 1930, niedziela, godzina 10.30

Kraków. Otwarcie wystawy w Żydowskim Domu Akademickim, w której uczestniczy Bruno Schulz.

Schulz bierze udział w pierwszej wystawie zorganizowanej przez nowo powstałe Żydowskie Towarzystwo Krzewienia (Szerzenia) Sztuk Pięknych w Krakowie, którą rozlokowano w reprezentacyjnych salach Żydowskiego Domu Akademickiego przy ul. Przemyskiej 3. Wernisaż ma bardzo uroczysty charakter1. Opublikowano katalog-przewodnik wystawy2, a w prasie ukazują się artykuły na jej temat i drobne wzmianki informacyjne3. Impreza będzie trwać przez miesiąc4.Oprócz Schulza wystawia się szesnastu artystów (z Krakowa i zachodniej Małopolski), w tym również malarze starszego pokolenia, jak Abraham Neumann i Artur Markowicz5. Omówienie prezentowanych prac zawiera recenzja autorstwa Henryka Webera, który o Schulzu pisze między innymi: „Dziwny świat zamyka się w pięknych pracach B. Szulca [!]. […] Trzeba te rzeczy oglądać, ażeby przynajmniej po części uchylić rąbek tego niesamowitego świata”6. Chociaż nie wiadomo, jakie dzieła Schulz wysłał do Krakowa, to jest pewne, że znalazła się między nimi Xięga bałwochwalcza. 7 marca ukaże się bowiem w prasie krótka notka mówiąca o sprzedaniu z wystawy „6 plansz mało znanego u nas, lecz wybitnego grafika Bruno Schultza [!]. Szulz [!], znany na terenie wschodniej Małopolski, wydaje cały cykl grafik, obejmujący 20 plansz oraz kartę tytułową jako rysunek oryginalny na czerpanym papierze w wytwornej płóciennej oprawie. Cena całego cyklu 200 zł w subskrypcji”7.

Zobacz też: 16 marca 1930. (um)

  • 1
    Otwarcie I Wystawy malarzy żydowskich w Krakowie. Wystawa zdobyła sukces moralny i materialny, „Nowy Dziennik” 1930, nr 45, s. 4. Wbrew tytułowi noty (i podobnym sformułowaniom w prasie) na wystawie pokazano nie tylko malarstwo, ale również grafikę (Jakub Glasner, Samuel Cygler) i rzeźbę (Henryk Hochman). Nazwa „Wystawa siedemnastu malarzy żydowskich” została nadana przez Jerzego Ficowskiego; w źródle, na które się powołał, występuje określenie „wystawa malarzy żydowskich” (idem, Słowo o „Xiędze bałwochwalczej”, [w:] Bruno Schulz, Xięga bałwochwalcza, przygotował do druku i słowem wstępnym opatrzył Jerzy Ficowski, Warszawa 1988, s. 54).
  • 2
    Nie udało się odszukać tej publikacji; znany jest tylko tekst wstępu: Cele Żydowskiego Towarzystwa Szerzenia Sztuk Pięknych. Przedsłowie katalogu I Wystawy malarzy żydowskich w Krakowie, „Nowy Dziennik” 1930, nr 43, s. 9; zob. też notatka: Dziś otwarcie I wystawy malarzy żydowskich, ibidem, s. 10.
  • 3
    Najszerzej wystawę komentował „Nowy Dziennik” 1930 (pozycje bez nazwiska Schulza): Sto pięćdziesiąt płócien, nr 41, s. 4; O.P., Wywiad z – – I Wystawa malarzy żydowskich w Krakowie, nr 42, s. 3; Kto wystawia?, nr 42, s. 4; Henryk Weber, I Wystawa malarzy żydowskich w Krakowie (Na marginesie wystawy), [część I], nr 47, s. 7; ponadto liczne notki w dziale „Kronika”. Krótką wzmiankę (Otwarcie wystawy obrazów malarzy żydowskich) zamieścił „Ilustrowany Kurier Codzienny” 1930, nr 46, s. 9. Schulza jako uczestnika wystawy wymieniono w notatce w rubryce „Kronika artystyczna” – „Sztuki Piękne” 1930, nr 3, s. 110.
  • 4
    „Nowy Dziennik” 1930, nr 63, s. 9; nr 67, s. 9; nr 70, s. 4.
  • 5
    Kto wystawia?, op. cit., zob. też przypis następny, a także: Jerzy Malinowski, Malarstwo i rzeźba Żydów Polskich w XIX i XX wieku, Warszawa 2000, s. 356.
  • 6
    Henryk Weber, I Wystawa malarzy żydowskich w Krakowie (Na marginesie wystawy). II, „Nowy Dziennik” 1930, nr 48, s. 6.
  • 7
    Z teatru, literatury i sztuki, „Nowy Dziennik” 1930, nr 61, s. 8. Z wystawy sprzedano również dzieła innych artystów: Szymona Müllera, Artura Markowicza, Samuela Cyglera (ibidem).