10 stycznia 1937, niedziela

Warszawa. W numerze 2 „Wiadomości Literackich” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza Trzy powieści tłumaczone. 

Jest to recenzja polskich przekładów trzech powieści: Johana Bojera Tułaczka (Warszawa 1936), Jo van Ammers-Küller Książę incognito (Warszawa 1936) i Eryka Ebermayera Sprawa Claasena (Warszawa 1937)1. W odróżnieniu od dotychczasowych recenzji Schulza ten szkic krytyczny jest w dużej mierze dość schematycznym streszczeniem omawianych powieści, któremu towarzyszą zdawkowe uwagi interpretacyjne. Ostatniej z omawianych powieści recenzent nie szczędzi słów surowej krytyki: konstatuje brak pisarskiego talentu autora i ubolewa nad prymitywizmem tych czytelników jego dzieł, którzy nie dostrzegają psychologicznego fałszu w kreowaniu postaci Sprawy Claasena. (mw)

  • 1
    Bruno Schulz, Trzy powieści tłumaczone, „Wiadomości Literackie” 1937, nr 2, s. 5; przedruk w: idem, Dzieła zebrane, tom 7: Szkice krytyczne, koncepcja edytorska Włodzimierz Bolecki, komentarze i przypisy Mirosław Wójcik, opracowanie językowe Piotr Sitkiewicz, Gdańsk 2017, s. 87–90, przypisy s. 233–235.