Schulz Wilhelm

Urodził się 6 czerwca 1910 roku w Stanisławowie jako najstarsze dziecko Izydora i Reginy Schulzów. W latach 1931–1936 studiował w Technische Hochschule, gdzie uzyskał tytuł zawodowy inżyniera. W 1938 roku wziął ślub w obrządku ewangelickim z Elżbietą Godlewską. Według relacji Elli Schulz-Podstolskiej (list do Jerzego Ficowskiego z 6 kwietnia 1976 roku¹) po wybuchu wojny uciekł z żoną do Lwowa, skąd po roku oboje przenieśli się do teściów w okolice Białej Podlaskiej. Pracował tam jako pisarz gminny pod zmienionym nazwiskiem, działając równocześnie w podziemiu (przechowywanie i rozdzielanie broni). W okresie 1942–1943 mieszkał wraz z żoną w Warszawie. Oboje stali się ofiarami tak zwanej prowokacji Hotelu Polskiego, po której zostali wywiezieni do obozu Bergen-Belsen, a później do KL Auschwitz, gdzie zginęli, prawdopodobnie w 1943 roku.

Zobacz też: między 20 a 26 sierpnia 1937. (jk)