Eile Marian

Grafik, satyryk, publicysta i scenograf.

Urodził się w 1910, zmarł w 1984 roku. W latach trzydziestych współpracownik i sekretarz redakcji „Wiadomości Literackich”. Po wojnie założyciel i wieloletni redaktor krakowskiego tygodnika „Przekrój”. Jak wynika z listów Brunona Schulza do Romany Halpern1, Eile już przed wojną popularyzował twórczość literacką i plastyczną Schulza. Tomasz Potkaj podaje, że Eile zaprojektował witrynę „Wiadomości Literackich” w Warszawie poświęconą Schulzowi, kiedy pisarz został odznaczony w 1938 roku Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Eile poznał osobiście Schulza za sprawą swojej ciotki Kazimiery Rychterówny2. Anna Kaszuba-Dębska także wspomina o tej witrynie, a ponadto pisze, że „Eile, prawdopodobnie za namową ciotki Kazimiery, podejmuje się zorganizowania wystawy rysunków twórcy z Drohobycza w literackiej kawiarni Zodiak w Warszawie. Celem wystawy jest sprzedanie prac i zasilenie budżetu na planowany przez Schulza wakacyjny wyjazd do Paryża”3. (jk)

  • 1
    Bruno Schulz, Dzieła zebrane, tom 5: Księga listów, zebrał i przygotował do druku Jerzy Ficowski, uzupełnił Stanisław Danecki, Gdańsk 2016, s. 175–176.
  • 2
    Tomasz Potkaj, „Przekrój” Eilego. Biografia całego tego zamieszania z uwzględnieniem psa Fafika, Kraków 2019, s. 66.
  • 3
    Anna Kaszuba-Dębska, Kobiety i Schulz, Gdańsk 2016, s. 238.