Znajoma Brunona Schulza z kręgu borysławskich artystów.
Urodzona w Polsce w 1914 roku, jako dziecko wyemigrowała wraz z rodziną do Niemiec. W latach trzydziestych uczestniczyła w ruchu syjonistycznym, a następnie komunistycznym, działając w konspiracji antynazistowskiej. Została aresztowana, a po zwolnieniu z więzienia wydalona w 1938 roku z Niemiec wraz z całą rodziną. Od 1939 roku mieszkała w Borysławiu*. Dzięki Annie Płockier zbliżyła się do kręgu jej przyjaciół artystów.
Po agresji Niemiec w 1941 roku znalazła schronienie w firmie Karpathen Öl AG. Została zatrudniona jako sekretarka dyrektora handlowego firmy Bertholda Beitza, Niemca udzielającego pomocy Żydom i ratującego ich przed wywózką do obozu zagłady i za to wyróżnionego w 1973 roku medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Po wojnie wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Zmarła tam w 2011 roku.
W 1966 roku jako Hilda Olsen (lub Ohlsen – jak podaje Regina Silberner1) zeznawała w Bremie w procesie SS-Obersturmführera Fritza Hildebranda, naczelnego inspektora obozów pracy w Zagłębiu Naftowym. (jk)