Lwów. Schulz bierze udział w zbiorowej wystawie grafiki Związku Radzieckich Artystów Ukrainy.
Wystawa, zorganizowana przez Urząd do Spraw Sztuki przy Radzie Komisarzy Ludowych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej i lwowski komitet organizacyjny Związku Radzieckich Artystów Ukrainy, oprócz grafiki warsztatowej i użytkowej obejmuje inne prace na papierze (rysunki ołówkiem, tuszem, węglem, kredkami, a także gwasze, akwarele, tempery). Bierze w niej udział 72 artystów, w większości uczestników przedwojennych polskich wystaw we Lwowie, reprezentujących rozmaite środowiska i orientacje artystyczne (między innymi członkowie grupy „artes”: Otto Hahn, Jerzy Janisch, Ludwik Tyrowicz). Poza jednym wyjątkiem – portretem Stalina autorstwa Mojżesza Psachisa (i może też kilkoma plakatami o nieopisanych tematach?) – na wystawie znajdują się dzieła wolne od jakiejkolwiek ideowości, stworzone przeważnie jeszcze przed wojną (na przykład pejzaże z Włoch i Francji).
Autorzy wstępu do katalogu wystawy wyjaśniają, że jej celem było „pokazać poziom graficznej produkcji artystów zachodnich terenów radzieckiej Ukrainy z czasów przed wyzwoleniem ludów Zachodniej Ukrainy przez Czerwoną Armię i niektóre prace z ostatniego półrocza”. Tekst kończy jednak deklaracja, a właściwie nakaz: „Artyści zachodnich terenów Radzieckiej Ukrainy muszą stać się aktywnymi uczestnikami budowania nowej socjalistycznej kultury na ziemi wyzwolonej spod ucisku polskiej szlachty i tworzyć dzieła godne naszej wielkiej stalinowskiej epoki”. Ta sama wystawa była podobno prezentowana w 1940 roku w Kijowie.
Schulz wystawia trzy rysunki ołówkiem i trzy rysunki tuszem, wszystkie w katalogu zatytułowane „Ilustracja” (z kolejnym numerem zapisanym cyframi rzymskimi). Ignacy Witz, również uczestniczący w wystawie, wspomina te rysunki po latach: „O ile sobie przypominam, były to «ilustracje» do czegoś, co jeszcze nie było napisane i nigdy chyba napisane nie zostało”.
Zobacz też: maj 1940 oraz wystawy do 1942 roku. (um)
