lipiec–wrzesień 1939 roku

Warszawa. W 108–110 numerze „Skamandra” ukazuje się szkic krytyczny Brunona Schulza Zofia Nałkowska na tle swej nowej powieści.

Jest to recenzja1 powieści Zofii Nałkowskiej Niecierpliwi2. W stosunkowo obszernym szkicu Schulz omawia dotychczasową twórczość autorki Granicy, a jej ostatnią publikację postrzega jako kolejny etap w ewolucji artystycznej tej pisarki. Uważa, że Nałkowska „odnajduje nową platformę formalną, nowy stan równowagi między swym światem a swymi środkami artystycznymi3. Jest to ostatnia publikacja ogłoszona przez Schulza za jego życia. (mw)

  • 1
    Bruno Schulz, Zofia Nałkowska na tle swej nowej powieści, „Skamander” 1939, z. 108−110,s. 166–176). Przedruk: Bruno Schulz, Dzieła zebrane, tom 7: Szkice krytyczne, koncepcja edytorska Włodzimierz Bolecki, komentarze i przypisy Mirosław Wójcik, opracowanie językowe Piotr Sitkiewicz, Gdańsk 2017, s. 156–171, przypisy s. 282–291.
  • 2
    Zofia Nałkowska, Niecierpliwi, Lwów1939, 343 s.
  • 3
    Bruno Schulz, Szkice krytyczne, s. 162.