24 kwietnia 1938, niedziela – 28 kwietnia 1938, czwartek

Drohobycz. Bruno Schulz pisze list do Stanisława Ignacego Witkiewicza.

Schulz odpowiada Witkacemu na jego przepełniony rozpaczą list o rozstaniu z Czesławą Korzeniowską. Odpowiedź ta się nie zachowała. Możemy się jedynie domyślać, że Schulz, którego w tym czasie również trapiły liczne rozterki egzystencjalne – o czym pisze 24 kwietnia do Zenona Waśniewskiego: „Jest to nasz wspólny smutek starzenia się, rozczarowania, nagiego szkieletu prawdy”1 – nie wspomniał o swoich problemach Witkacemu.

List prawdopodobnie spełnił swą terapeutyczną funkcję. Potwierdza to sam Witkacy, który w dwóch listach do Jadwigi Witkiewiczowej – z 29 kwietnia i w datowanym na 31 (sic!) kwietnia – podkreśla: „Miałem cudowny list od Schulza” oraz „Dostałem wspaniały list od Brunona Schulza”2. Do sprawy odnosi się także relacja Romany Halpern, która 15 maja pisze do Schulza o spotkaniu z Witkiewiczem: „wczoraj był u mnie Witkacy, któremu wspomniałam o Twoim złym samopoczuciu. Zmartwił się i powiedział, że niedawno do niego pisałeś w jak najlepszym nastroju”3.

Zobacz też: 23 kwietnia 1938. (ts)

  • 1
    Bruno Schulz, Dzieła zebrane, tom 5: Księga listów, zebrał i przygotował do druku Jerzy Ficowski, uzupełnił Stanisław Danecki, Gdańsk 2016, s. 92 (list do Zenona Waśniewskiego, I 49).
  • 2
    Stanisław Ignacy Witkiewicz, Listy do żony (1936–1939), appendix:  Jadwiga Witkiewiczowa Wspomnienia o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu, przygotowała do druku Anna Micińska, opracował i przypisami opatrzył Janusz Degler, Warszawa 2012, s. 229–231 (listy 1211 i 1212).
  • 3
    Bruno Schulz, op. cit., s. 275 (list od Romany Halpern, III 7).