Lwów. W „Gazecie Lwowskiej” ukazuje się recenzja Kazimierza Majewskiego zatytułowana Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych. Salon Wiosenny 1930. II, w której pojawia się omówienie twórczości plastycznej Brunona Schulza.
Omawiając twórczość artystów wystawionych przez lwowskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Salonie Wiosennym, Majewski zauważa, że ze wszech miar ciekawe prace Schulza zasługują na bliższą uwagę, mają bowiem dużą wartość nie tylko dla historyka sztuki, ale i dla psychoanalityka. Jego rysunki i grafiki (artykuł wymienia kilka tytułów: Bachanalia, Pokusa, Wyprzedaż mężczyzn, Ogiery i cykl Xięga bałwochwalcza), ukazujące akty kobiece i „dziesiątki karłowatych, karykaturalnych postaci męskich”, z jednej strony odznaczają się znakomitym, śmiałym rysunkiem i dobrze przemyślaną, oryginalną kompozycją, z drugiej zaś ilustrują „głębokie problematy psychologiczno-socjologiczne, stojące na pograniczu patologii seksualnej”. Silnie zindywidualizowane typy męskie kontrastują w tych przedstawieniach ze schematycznymi postaciami kobiecymi, na których twarzach widnieją zmysłowość i tępota. Akwarele Schulza natomiast zdaniem publicysty „Gazety Lwowskiej” „są na ogół słabe, zwłaszcza w kolorycie”. (pls)
Zobacz też: 4 maja 1930, 21 maja 1930, 25 maja 1930, 26 maja 1930, maj 1930, 4 czerwca 1930.
