Gdynia, Teatr Miejski. Premiera spektaklu Księga bałwochwalcza. Rzecz o Brunonie Schulzu autorstwa dyrektora teatru, Krzysztofa Wójcickiego, w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza.
W roli Brunona Schulza gościnnie występuje Krzysztof Bauman. Tytuł sztuki w bezpośredni sposób nawiązuje do słynnego cyklu grafik Schulzowskich, ale sama treść dzieła, mimo że zawiera znane z rysunków Schulza motywy, skupia się szczególnie na jego biografii. Stanowi próbę ukazania jej fragmentu, jest „upoetyzowaną historią ostatnich dni życia Schulza”1. Dramat Wójcickiego nie przedstawia jedynie znanych, udokumentowanych wątków biograficznych, lecz wzbogacony jest o wykreowane na podstawie hipotez i domysłów wydarzenia czy dialogi, które, jak zauważa jedna z recenzentek, Ewa Nawrocka, mimo swego fikcyjnego charakteru „mieszczą się w granicach prawdopodobieństwa, wyznaczonego nie tyle prawdą życia, co prawdą sztuki Schulza oraz prawdą klisz literackich i kulturowych użytych do ich konstrukcji”2.
Premiera Księgi bałwochwalczej stanowi wprowadzenie do obchodów Roku Schulza*, które Teatr Miejski w Gdyni organizuje we współpracy z Uniwersytetem Gdańskim. Po premierze odbywa się dwudniowa sesja naukowa pt. „Teatr pamięci Brunona Schulza”*, zakończona publikacją naukową.
W prasie pojawiają się liczne zapowiedzi obchodów, a po ich zakończeniu – relacje i recenzje. Sam spektakl nie jest zbyt przychylnie przyjęty przez krytykę. Większość recenzentów zwraca uwagę na wyraźny „brak siły aktorskiej, która mogłaby podołać trudnościom tekstu i ambicjom inscenizatora”3. Dużym uznaniem cieszy się natomiast scenografia przygotowana przez Macieja Preyera oraz muzyka autorstwa Jolanty Szczerby.
Zobacz też: 18 listopada 1989, 17 maja 1992. (bt)