„Skamander” 

Było redagowane przez Władysława Zawistowskiego, następnie (od 1922) przez Mieczysława Grydzewskiego. Komitet redakcyjny pisma tworzyli: Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Julian Tuwim i Kazimierz Wierzyński. Z pisma, które w pierwszym okresie było w istocie trybuną twórczości członków i sympatyków grupy, „Skamander” po 1935 roku stał się periodykiem specjalistycznym, poświęcającym dużo miejsca rozprawom naukowym z zakresu historii i teorii literatury, prezentacji twórczości prozatorskiej i dramatycznej twórców niezwiązanych ze skamandrytami (Witold Gombrowicz, Juliusz Kaden-Bandrowski, Roman Jaworski, Bruno Schulz, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Emil Zegadłowicz). (mw)