przed 10 kwietnia 1923 roku

Wilno. Schulz bierze udział w wystawie „obrazów żydowskich artystów malarzy”.

Pierwsza w Wilnie wystawa sztuki żydowskiej zostaje otwarta na początku kwietnia 1923 roku1. Uczestniczy w niej Schulz oraz miejscowi artyści: Mojżesz Lejbowski, Jakub Szer, Ber Załkind i bliżej nieznany Ancelewicz. Wśród wystawionych prac przeważają studia i szkice, natomiast „brak obrazów jako takich, tj. rzeczy komponowanych i wykończonych”2.
Autor jedynej znanej recenzji*[29 kwietnia 1923] krótko charakteryzuje prace Schulza. Być może to również jego ma na myśli, pisząc w jednym z pierwszych zdań o wystawie: „wszyscy malarze (za wyjątkiem p. Załkinda i berlińskiego akwaforcisty p. Bruno) nie wyszli jeszcze z okresu impresjonizmu i mają jego zalety i – wady”3.
Zobacz też: wystawy do 1942*. (um)

  • 1
    Przybliżoną datę wystawy ustalono na podstawie wzmianki w korespondencji z Wilna Mieczysława Goldsteina datowanej 10 kwietnia 1923 roku: „Otwarta została w tych dniach wystawa żydowskich artystów malarzy, która daje niezwykle ciekawy przegląd żydowskiej sztuki plastycznej. Ale o niej – w następnym liście” (idem, Żydowskie życie kulturalne w Wilnie. Korespondencja własna „Naszego Przeglądu”, „Nasz Przegląd” 1923, nr 27, s. 4); wbrew obietnicom, dalszy ciąg korespondencji się nie ukazał. Jerzy Malinowski używa nazwy „I Wystawa Sztuki Żydowskiej w Wilnie” (idem, Malarstwo i rzeźba Żydów Polskich w XIX i XX wieku, Warszawa 2000, s. 384; na s. 327 ta sama nazwa małymi literami), jakkolwiek w prasie jest mowa o wystawie żydowskich malarzy, bez konkretnej nazwy. Podobno wystawa była zorganizowana przez Towarzystwo Popierania Sztuki Żydowskiej, zob. Dariusz Konstantynów, Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920–1939, Warszawa 2006, s. 45 (nazwę towarzystwa Jidiszer Kunst-Gezelszaft, powstałego w Wilnie w 1921 roku, tłumaczy się też jako Żydowskie Stowarzyszenie Popierania Sztuki, Żydowskie Towarzystwo Artystyczne).
  • 2
    Da., Wystawa obrazów żydowskich art.-malarzy, „Przegląd Wileński” 1923, nr 8, s. 7.
  • 3
    Ibidem. Do przypuszczenia o nazwaniu Schulza „berlińskim akwaforcistą” skłania zbieżność w nazwie techniki pokazanych prac.