czerwiec 1930 roku

Lwów. W 2 numerze czasopisma „Cusztajer” ukazuje się artykuł Debory Vogel zatytułowany Bruno Schulz, poświęcony twórczości plastycznej Schulza.

Debora Vogel zalicza Schulza do rodziny takich malarzy jak Francisco Goya*, Hieronim Bosch, Félicien Rops*, Otto Dix i George Grosz. Są to twórcy wykorzystujący w pracach „elementy brzydoty i komizmu”, demonizm, groteskę i deformację. Głównym tematem Schulza jest „demoniczność w ramach erotyki”, opierająca się na uniżoności komicznie brzydkiego mężczyzny wobec pięknej kobiety i symbolizująca „zwycięską zmysłowość” oraz „podrzędność stworzenia”1. (pls)

  • 1
    [D. Vogel], Bruno Schulz, „Cusztajer” 1930, nr 2, s. 57–58. Przekład: Debora Vogel, Bruno Schulz, przełożył Adam Stepnowski, „Schulz/Forum” 2020, nr 16, s. 175. 

Załączniki