6 października 1924, poniedziałek

(A) Lwów. Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego występuje do starostwa w Drohobyczu o zbadanie moralnego i politycznego zachowania Brunona Schulza.

(B) Lwów. Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego poleca Schulzowi przedłożenie świadectwa dojrzałości oraz indeksu studiów na politechnice.

(A) Urzędnik kuratorium zajmuje się sprawą podania Schulza o pozwolenia na nauczanie. Notatka sporządzona 21 sierpnia z prośbą o zbadanie opinii o Schulzu zostaje przepisana na maszynie. Urzędnik charakteryzujący Schulza zwraca uwagę na jego żydostwo oraz studia na politechnice lwowskiej i podaje jego adres zamieszkania. Pod dokumentem za kuratora być może podpisał się doktor Kazimierz Sośnicki, naczelnik Wydziału II, późniejszy profesor Uniwersytetu Lwowskiego, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i Uniwersytetu Gdańskiego. Podpis rozpoczyna się od litery „D”. Starostwo przekaże prośbę drohobyckiemu komisariatowi policji 5 listopada1.
(B) Tego dnia sporządza się też notatkę dotyczącą braków formalnych w podaniu o pozwolenie na nauczanie. Jak się zdaje, jej oficjalna wersja zaginęła w archiwum gimnazjalnym, być może miała późniejszą datę2.

Zobacz też: 9 sierpnia 1924*, 21 sierpnia 1924*, 10 listopada 1924*, 15 listopada 1924*, 21 listopada 1924*, 8 grudnia 1924*. (kw)

  • 1
    Pismo Kuratorium Szkolnego we Lwowie do Starostwa w Drohobyczu z prośbą o opinię o B. Schulzu z 6 X 1924 r., nr kat. 619, [w:] Bruno Schulz 1892–1942. Katalog-Pamiętnik wystawy „Bruno Schulz. Ad Memoriam” w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, pod redakcją Wojciecha Chmurzyńskiego, Warszawa 1995, s. 77.
  • 2
    Ibidem.