3 września 1904, sobota

Drohobycz. Bruno Schulz zaczyna trzecią klasę Cesarsko-Królewskiego Wyższego Gimnazjum w Drohobyczu. 

W klasie trzeciej pojawia się w planie nowy przedmiot – historia kraju rodzinnego, którą prowadzi nauczyciel historii i geografii Franciszek Ergetowski, praktykant po studiach w Krakowie1. Nowa jest także greka, której uczy (obok łaciny) Anatol Łucyk. Schulz nie ćwiczy już za to kaligrafii. Zmienia się nauczyciel niemieckiego, którym zostaje Jonas Holzmann oraz gimnastyki – Józef Wróbel2.

Do klasy Ic zostają przyjęci Michał Chajes* oraz Bruno Kupferberg*, późniejsi bliscy znajomi Schulza. Od Chajesa pochodzi znaczna część informacji o latach szkolnych Schulza zamieszczonych przez Jerzego Ficowskiego w Regionach wielkiej herezji3.

Zobacz też: 15 lipca 1904, 15 lipca 1905. (kw)

  • 1
    Jadwiga Tyl, Ryszard Ergetowski – historyk nauki, bibliotekoznawca, badacz niemieckiej slawistyki, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” V (2007), folia 47, s. 180.
  • 2
    Sprawozdanie C.K. Wyższego Gimnazyum w Drohobyczu za rok szkolny 1905, Drohobycz 1905, s. 39–42.
  • 3
    Ibidem, s. 82. Zob. Jerzy Ficowski, Regiony wielkiej herezji, [w:] idem, Regiony wielkiej herezji i okolice. Bruno Schulz i jego mitologia, Sejny 2002, s. 20–26.