12 czerwca 1922, poniedziałek

Lwów. W 16 numerze „Chwili Poniedziałkowej” ukazuje się recenzja zatytułowana Salon Wiosenny w Pałacu Sztuki, sygnowana kryptonimem K.S., w której pojawia się omówienie twórczości plastycznej Brunona Schulza.

Spośród twórców pokazujących swe prace podczas Salonu Wiosennego w Pałacu Sztuki we Lwowie* recenzent „Chwili Poniedziałkowej” wyróżnia między innymi Schulza, malarza „oryginalnego w tematach”, którego kompozycje wskazują na silny wpływ Francisca Goi*, objawiający się w motywie zwyrodniałych mężczyzn poddanych władzy kobiety1

Zobacz też: około 28 maja 1922*, 28 maja 1922*, 16 lipca 1922*, recepcja wystaw do 1942*. (pls)

  • 1
    K.S., Salon wiosenny w Pałacu Sztuki, „Chwila Poniedziałkowa” 1922, nr 16, s. 3.
K. S., <i>Salon wiosenny w Pałacu Sztuki</i>, „Chwila Poniedziałkowa” 1922, nr 16, s. 3.
K. S., Salon wiosenny w Pałacu Sztuki, „Chwila Poniedziałkowa” 1922, nr 16, s. 3.