2 stycznia 1971, sobota

Warszawa. W tygodniku „Polityka” ukazuje się wywiad z Jerzym Ficowskim zatytułowany Światy kolorowe przeprowadzony przez Krystynę Nastulankę.

Punktem wyjścia rozmowy o Schulzu jest w tym wywiadzie refleksja Ficowskiego o niechęci do teoretyzowania na temat literatury. Wyjątkowość prozy Schulza skłania go do uczynienia wyjątku i złamania niepisanej zasady unikania teoretycznych dociekań. 

W rozmowie Ficowski wspomina krótko o początkach swej fascynacji* Schulzem, dokonuje porównania jego twórczości literackiej i plastycznej, wreszcie krótko przedstawia przebieg swych poszukiwań. Wypowiada przy tym uwagi o niewierze w możliwość dokonania kolejnych odkryć1. W dalszej części wywiadu Ficowski mówi o swych bezowocnych poszukiwaniach w archiwum Tomasza Manna*, a także odpowiada na pytania o znaczenie neologizmu „mitologika” oraz o matematyczność prozy Schulza.

Osoba Brunona Schulza jest jednym z wielu tematów tej rozmowy. Obecne są w niej również wątki cygańskie oraz sprawa bibliofilskiego wydania poematu Ficowskiego List do Marc Chagalla z ilustracjami Chagalla*.

Zobacz też: rok 1942 lub 1943*, czerwiec 1967 roku, 16 lutego 1992. (mr)

  • 1
    Światy kolorowe. Z Jerzym Ficowskim rozmawia Krystyna Nastulanka, „Polityka” 1971, nr 1, s. 7.