przed 15 sierpnia 1920

Drohobycz. Bruno Schulz maluje obraz olejny przedstawiający przypadkowe spotkanie na ulicy młodego chasyda z dwiema wytwornie ubranymi kobietami. Obraz wraz z dedykacją ofiaruje przyjacielowi Stanisławowi Weingartenowi na jego trzydzieste urodziny.

Obraz jest jedyną zachowaną pracą malarską Schulza – jeśli nie liczyć scen namalowanych na ścianach pokoju dziecinnego w willi Landaua. Pojawił się w 1992 roku na aukcji w Łodzi i został zakupiony przez Muzeum Literatury w Warszawie1. „Spotkanie jest kompozycją olejną malowaną na tekturze o wymiarach 53,5 × 70 cm. Posiada oryginalną złoconą ramę. Na licu obrazu, pośrodku u dołu, widnieje autorska dedykacja pisana piórkiem lub cienkim pędzelkiem: «Najdroższemu Staszkowi (do 15 VIII 1920) Bruno»”2. (sr)

  • 1
    Sensacyjne okoliczności zakupu obrazu przedstawił Wojciech Chmurzyński (por. Bruno Schulz i pieniądze, „Gazeta Wyborcza” 1992, nr 84, s. 11).
  • 2
    Wojciech Chmurzyński, Spotkanie ze „Spotkaniem”, czyli kilka uwag o obrazie olejnym Brunona Schulza, [w:] Bruno Schulz 1892–1942. Katalog-pamiętnik wystawy „Bruno Schulz. Ad Memoriam” w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, pod red. Wojciecha Chmurzyńskiego, Warszawa 1995, s. 209.
Bruno Schulz, <i>Spotkanie</i>, 1920
Bruno Schulz, Spotkanie, 1920