Warszawa. Bruno Schulz zostaje odznaczony Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury.
Wawrzyn Akademicki był nagrodą ustanowioną przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (WRiOP) Janusza Jędrzejewicza za zasługi dla literatury polskiej. Przyznawana była przez ministra WRiOP na wniosek Polskiej Akademii Literatury (PAL). Zgodnie z rozporządzeniem ministerialnym wawrzyn przyznawano „za wybitne zasługi literackie, wybitną działalność w dziedzinie opieki nad piśmiennictwem polskim, wybitną pracę wydawniczą, organizacyjną itp. w dziedzinie literatury pięknej, szerzenie zamiłowania do literatury polskiej, krzewienie czytelnictwa oraz przyczynienie się w ogóle do wzrostu zainteresowania polską twórczością literacką”1. Listy nagrodzonych w kolejnych latach wskazują, że nagrodę przyznawano również za zasługi dla polskiej sztuki czy za krasomówstwo sądowe. Oprócz złotego wawrzynu przyznawany był też srebrny – głównie za zasługi popularyzatorskie w różnych środowiskach: emigracyjnych, wojskowych itp.
Laureaci wawrzynu PAL otrzymywali pamiątkową odznakę oraz dyplom z wyszczególnieniem docenionych zasług. Złota odznaka miała średnicę 38 milimetrów i składała się z sześciu złotych ramion, złączonych ażurowymi polami. Pośrodku w owalnym polu pokrytym czerwoną emalią znajdował się srebrny monogram AL (Akademia Literatury). Odznakę noszono na zielonej wstążce z białymi paskami długości 37 milimetrów2. Zaszczyt otrzymania nagrody nie wiązał się z profitami natury materialnej, co więcej – koszt wykonania odznaczenia ponosili sami laureaci. W roku 1936 wynosił on 30 złotych3.
Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury nie był nagrodą elitarną. Co roku nagradzano kilkadziesiąt osób. W kategorii „za wybitną twórczość literacką” w roku 1935 nagrodzono aż 21 osób, w późniejszych latach akademicy nie byli już tak szczodrzy. W roku 1938 wraz z Schulzem nagrodzeni zostali również: Wacław Gąsiorowski, Stefan Kiedrzyński, Zygmunt Kisielewski, Maria Kuncewiczowa, Władysław Sebyła, Zygmunt Zaleski, Karol Wiktor Zawodziński oraz Henryk Zbierzchowski4.
Zobacz też: 10 lutego 1935. (mr)