Kraków. Bruno Schulz zdaje egzamin z rysunku jako przedmiotu nauczania w szkołach średnich ogólnokształcących i seminariach nauczycielskich.
By dalej uczyć rysunku w drohobyckim gimnazjum Jagiełły, Schulz musi uzyskać pełne kwalifikacje zawodowe. Jednym z warunków jest zdanie egzaminu przedmiotowego.
Schulz podchodzi do egzaminu w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W pierwszej części musi napisać wypracowanie na temat „Stosunek sztuki do natury”. Kolejna część składa się z pięciu etapów, którymi są: rysunek modela (temat „Akt”, ocenia Wojciech Weiss); namalowanie przedmiotu z natury (temat „Martwa natura (olejna)”, ocenia Ignacy Pieńkowski); wypracowanie z modelowania (temat „Głowa męska w zaczynie ogólnym”, ocenia Konstanty Laszczka); kompozycja (temat „Projektowanie wazonu do wykonania w brązie, wysokość dowolna w skali 1:5 lub 1:2”); wypracowanie z zakresu nauki o rzutach i perspektywie (trzy tematy). Ostatnią część egzaminu stanowi egzamin ustny.
Ogólny wynik oceniono jako bardzo dobry. Tę najwyższą ocenę uzyskuje z części pierwszej, a także od Weissa, Pieńkowskiego oraz z pierwszych dwóch części egzaminu ustnego (przegląd sztuki i anatomia). Ocenę dobrą otrzymuje od Leszczyńskiego i z tematu dydaktycznego, natomiast dostateczną – z kompozycji1.
W skład komisji egzaminacyjnej poza wyżej wymienionymi wchodzą: prezes komisji egzaminacyjnej Teodor Axentowicz oraz egzaminator Henryk Kunzek. Swój podpis pod świadectwem złożył również rektor ASP – Adolf Szyszko-Bohusz.
Pierwotnie termin egzaminu został wskazany na 19 kwietnia2.
Zobacz też: 30 stycznia 1926*, 12 marca 1926*. (kw)