Tarnów, Teatr im. Ludwika Solskiego. Premiera spektaklu Księga bałwochwalcza w reżyserii Jacka Andruckiego, który zajął się także opracowaniem tekstu autorstwa Krzysztofa Wójcickiego.
W rolę Brunona Schulza wciela się Przemysław Tejkowski (jak podkreśla jedna z recenzentek, Aleksandra Rembowska, „co najmniej o 20 lat młodsz[y] od zamordowanego w 1942 roku Schulza”). Młody aktor „łączy wrażliwość dziecka z odczuciami dojrzałego mężczyzny, beztroskę i tragiczną świadomość”.
Tytuł sztuki w bezpośredni sposób nawiązuje do słynnego cyklu grafik Schulzowskich, ale sama treść dzieła, mimo że zawiera znane z rysunków Schulza motywy, skupia się szczególnie na jego biografii. Ukazuje ostatnie dni życia Schulza, które „pisarz spędził wraz z przyjacielem przy katalogowaniu zrabowanych przez Niemców książek”.
Aleksandra Abramowska wskazuje na znaczącą rolę reżysera w powstaniu przedstawienia: „Myślę, że […] Jackowi Andruckiemu udało się umieścić Brunona na granicy dwóch światów nie przesuwając jej ani nie fałszując”. Z kolei sam Andrucki zwraca uwagę na Bolesława Rawskiego, który stworzył muzykę do spektaklu. Tarnowska Księga Bałwochwalcza jest więc efektem ścisłej współpracy reżysera z kompozytorem. Andrucki podkreśla swoją wdzięczność i podziw dla Rawskiego nie tylko w kontekście Księgi bałwochwalczej, lecz także innych przygotowywanych wspólnie spektakli.
Zobacz też: 18 listopada 1989, 11 listopada 1992. (bt)
