16 kwietnia 1923, poniedziałek

Schulz otrzymuje zawiadomienie z uczelni, z którego dowiaduje się, że nie został przyjęty na Wydział Malarstwa wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych*. Przyczyny odmowy komisji pod przewodnictwem rektora uczelni profesora Ferdinanda Schmutzera nie są znane¹. Niewykluczone, że po przedłożeniu teki z pracami plastycznymi  Schulz zostaje uznany za osobę w pełni ukształtowaną artystycznie. Ma już za sobą trzy dobrze przyjęte wystawy w Warszawie, w Wilnie i we Lwowie, jest autorem ekslibrisów, wielu obrazów i portretów, katalogu do księgozbioru Stanisława Weingartena* oraz niedawno ukończonych grafik z cyklu Xięga bałwochwalcza. Dzieła te do dziś uznawane są za najbardziej wartościowe w jego dorobku plastycznym. (js)