Aktorka teatralna i filmowa, wykładowczyni PWST w Warszawie, przed wojną znajoma Schulza.
Urodziła się 14 marca 1909 roku w Mościskach pod Lwowem, zmarła 26 maja 2005 roku w Skolimowie (Konstancin-Jeziorna). Zadebiutowała 30 września 1930 w Niespodziance Karola Huberta Rostworowskiego na deskach Teatru Miejskiego w Krakowie. Do wybuchu drugiej wojny światowej występowała także między innymi w wileńskim Teatrze na Pohulance oraz w Teatrze Ziemi Wołyńskiej.
Schulza poznała latem 1926 roku w Zakopanem*, jako gimnazjalistka, mieszkali wtedy po sąsiedzku w pensjonacie „Piast”*. „Dość szybko zawiązała się między nami pewnego rodzaju zażyłość – pisze Drohocka w liście do Jerzego Ficowskiego* z 5 czerwca 1948 – która obejmowała zresztą jeszcze kilka osób”1, w tym prawdopodobnie Władysława Riffa* i Stanisława Weingartena* (jego nazwisko można odnaleźć na liście nowo przybyłych gości w wydaniu „Głosu Zakopiańskiego” z 14 sierpnia2). Dowodem tego koleżeństwa jest wykonany przez Schulza rysunkowy portret Haliny Drohockiej. Zapamiętała ona, że wieczorami Schulz opowiadał zaprzyjaźnionym wczasowiczom fantastyczne bajki. Jedna na przykład miała opisywać perypetie rusałki – alter ego Drohockiej – która niespodziewanie zamieniła się w salamandrę.
We wspomnieniu aktorki Schulz przedstawia się jako człowiek „bardzo nieśmiały, cichy” i jakby „odrealniony”, o fascynującej wyobraźni, która stanowiła najważniejszy składnik jego osobowości. „Wydawał mi się zawsze kimś poza życiem” – pisze Drohocka. Poza epizodem z 1926 roku nie utrzymywali już intensywnego kontaktu; ograniczał się on do nieregularnej (zaginionej) korespondencji oraz paru spotkań, o których jednak prawie nic nie wiadomo.
Po wojnie Halina Drohocka kontynuowała karierę aktorki. Przez kilkadziesiąt lat występowała między innymi w teatrach Łodzi, Wrocławia i Warszawy, a także w słuchowiskach Polskiego Radia i filmach. Była też wieloletnim pedagogiem PWST w Warszawie.
W 1948 roku nawiązała znajomość z Jerzym Ficowskim. Poza jej trzema listami dotyczącymi Schulza w archiwum Ficowskiego znajdują się trzy wiersze odpisane charakterem pisma Drohockiej, których autorem miał być Władysław Riff. (jo)
Zobacz też: lipiec–sierpień 1926*, lipiec–sierpień 1927*, 25 grudnia 1927*, Schulz w Zakopanem*.