18 listopada 1916, sobota

Wiedeń. Bruno Schulz zapisuje się na studia w c.k. Wyższej Szkole Technicznej.

Zamierza tu1 kontynuować przerwaną we Lwowie naukę na Wydziale Architektury. Jeszcze tego samego dnia, po uiszczeniu opłaty semestralnej w wysokości 50 koron, otrzymuje indeks numer 218, uprawniający go do rozpoczęcia trzeciego roku studiów inżynierskich2. Zakres przedmiotów w roku akademickim 1916/1917 obejmuje: elementy geodezji niższej (ćwiczenia – cztery godziny w tygodniu), mechanikę – statystykę budownictwa naziemnego (ćwiczenia i wykłady – sześć godzin w tygodniu), mechanikę budowy – żelazo i żelazobeton (ćwiczenia – trzy godziny w tygodniu), budownictwo naziemne (wykłady – sześć godzin w tygodniu) oraz ćwiczenia z konstrukcji (sześć godzin tygodniowo), sztukę budownictwa starożytnego (ćwiczenia – trzy godziny w tygodniu), rysunek architektoniczny i ćwiczenia z kompozycji (pięć godzin w tygodniu), historię architektury, cz. II (dwie godziny w tygodniu), rysunek ornamentu (wykłady – godzina tygodniowo, ćwiczenia – sześć godzin) i modelowanie – kurs I (ćwiczenia – cztery godziny tygodniowo). Do nadrobienia pozostają Schulzowi różnice programowe w zakresie rysunku krajobrazu i akwareli (cztery godziny ćwiczeń tygodniowo). (js)

  • 1
    Wyższa Szkoła Techniczna w Wiedniu – obecnie Uniwersytet Techniczny (Technische Universität Wien) – od 21 sierpnia 1914 do 20 sierpnia 1916 roku pełniła funkcję szpitala polowego, a w znajdujących się na jej terenie laboratoriach prowadzone były eksperymenty militarne. Schulz, przebywający w Wiedniu od roku 1914, nie mógł zatem wcześniej podjąć studiów politechnicznych. 
  • 2
    Paolo Caneppele, stwierdza, że Schulz zapisał się na pierwszy rok studiów, tymczasem zakres przedmiotów znajdujących się w indeksie Schulza zgodny jest z programem studiów politechnicznych przewidzianych dla studentów piątego i szóstego semestru. Oznacza to, że przed wyjazdem do Wiednia ukończył dwa lata nauki na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, zdając przynajmniej jeden egzamin państwowy. W przeciwnym razie nie zostałby przyjęty na trzeci rok studiów w c.k. Wyższej Szkole Technicznej (Paolo Caneppele, Bruno Schulz w Wiedniu, W ułamkach zwierciadła. Bruno Schulz w 110 rocznicę urodzin i 60 rocznicę śmierci, redakcja Małgorzata Kitowska Łysiak, Władysław Panas, Lublin 2002, s. 535).